Hidup seperti melayar sampan

Gambar ni sy snap pg td dua org ni sedang naik sampan katanya..
abis beg bagasi sy dikerjakan..

Entry ini mulanya sy tulis untuk menjawab komen fasihah.. tp terpanjang pula.. jd sy masukkan utk entry hari ni;)

waalaikumussalam wrt.. fasihah..

Dalam kita cuba menjaga ada semasa menulis, kadang2 terlepas juga benda2 yg tak sepatutnya. Kdg2 kita beri pendapat, tp pendapat tu berdasarkan pengalaman dan emosi kita menulis.. huhu.. cuma sama2 perlu muhasabahlah... peluang menulis yg baik shj untuk amal jariah itu lah matlamatnya... semoga sampai.. aamiin.

Lepas balik msia, spt biasalah mcm org lain yg baru grad, sy pun isi borang SPA untuk kerja gomen... cuba2 isi.. sy pun xingat serius atau tidaknya waktu mengisi itu. Lps tu lama juga sy meniaga dengan kawan2.. mmg sy enjoy walaupun hakikatnya susah nak istiqamah (mcm yg berlaku skrg ni lah).. dgn hrpn nnti kalau dah berkahwin dan punya anak.. keluargalah yg lebih jd tumpuan sy. Lps berkahwin, sy bincg dgn abi, alhamdulillah abi pun sama pendpt.. setuju...

Mcm2 yg berlaku lps sy balik.... sy merasa xpuas mengaji di jepun. Ilmu di dada rs sgtlah xmantapnya untuk terjun ke alam pekerjaan. Sblm balik, sy pernah risik darul quran utk ambil second degree. Sy nak lari dr bidang sy.. sy nak belajar ilmu alquran yg sy rs sy lebih dpt menjiwainya. Waktu itu sy cuba cntct sorg pensyarah di DQ, ust zamri.. dia maklumkan umur xboleh lebih 21 kalau nak apply sana. Kemudian sy cuba pula apply KUIS slps balik dlm bidang yg sama. Alhamdulillah, permohonan sy diterima dan sy lulus temuduga hafazan alquran waktu itu. Waktu dalam proses nak mendaftar sbg pelajar, ada seorg pensyarah di KUIS sarankan sy supaya apply jd pensyarah di sana.. Dia berpendapat, boleh rebut dua2 peluang, kerja pun boleh hafaz quran pun boleh .. sbb sygkan degree yg sy dah ada.. Fikir dan fikir dan fikir, sy pegi temuduga tersebut.. tp mgkin bukan rezeki sy.. Ramai pelajar master yg lebih berkelayakan untuk pos tersebut..

Byk yg kurg bersetuju dengan tindakan sy untuk mengambil second degree... Mmg ada pro dan kont. Sy ambil juga pandangan2 tersebut sblm buat keputusan untuk masa depan sy... selepas itu sy membatalkan keputusan sy.. "reda mak, redha Allah jua" xpe lah, semuanya ada hikmah. slps itu sy xpernah apply ke mana2 lagi. Sy terus meniaga dan cari pengalaman. Sy pernah sampai ke singapura bersama kwn mencari pengalaman utk berniaga.. waktu itu semua cina, kecuali kami 3 org. Pengalaman, ada pahit ada manisnya.. semuanya berharga kan... Mcm2 lah sehingga sy menjadi suri hati abi:).

waktu mengandung muhammad hampir 9 bulan, surat sampai di kampung.. spt biasa juga, spt ibu org lain, ibu sy pun sgt harap sy bekerja..anak sudah dihantar belajar tinggi2 sehingga ke jepun.. xmau kerja.. apa kata org kampung.. (mgkin itulah yg cukup menekan perasaan ibu sy) dah dapat twrn kerja lebih2 lagi keje gomen, takkan ditolak...;).. bincg dgn abi, bincg dengan family abi.. akhirnya kami akur.. byk yg lebih pro -> pegi keje;). Mmg; idealnya tugas wanita di rumah sudah sgt byk.. dan byk tggungjwb yg perlu dipikul... sy sampai skrg masih bersetuju dgn pendapat seorg shbt.. "Syg belajar tinggi2, tp xdapat beri didikan sendiri sepenuhnya kpd anak".. tp sy juga tetap setuju.. "kat luar pun kita tetap ada peranan; dlm bidang kita terutamanya".. sbnrnya, kat mana pun kita dicampakkan.. kat situ lah peranan kita...

Mmg semuanya pd mulanya saya lalui dgn rasa terpaksa yg amat sgt. Camana, tu lah naluri keibuan. Tp sabar, akhirnya jd redha. Nak kata bersedih kat tempat kerja pun, xlah.. sbb keje yg sy dapat, alhamdulillah sy rs, sy suka dan mampu pikul. Rupa2nya best jugak kerja dalam bidang IT ni... baru lah sy dapat menjiwainya walaupun ms belajar dulu sy sgt pening kepala memikirkan masa depan sy duduk di bidang ni...Sedihnya cuma bila terkenangkan dan terasakan anak2 dan keluarga lebih memerlukan kita di rumah.

Pasal kursus dan exam tu, sy redah aje.. mmglah, benda yg paling sy benci sekali.. bila terpaksa tinggalkan anak2.. sy suka berkursus tp xsuka tinggalkan anak.. camane? mana lagi yg menyusu, mana lagi yg nak tidur di topok.:D.. mmg sedih.. Setakat ni, kursus2 yg sy pegi.. sy usaha sedaya boleh, sy angkut semua. Kursus induksi 2 minggu sy carikan pengasuh untuk tasneem dan muhammad. Tgh hari dan mlm sy berkejar untuk pulang tgk anak2 skjp. Sy berterus terang dgn fasi hari pertama, sy bawak anak 2 org. Sy minta kebenaran jenguk anak2 waktu terluang. Fasi pun ada perasaan. Insha-Allah xda mslh sgt. Kalau ada masalah pun, peduli apa... :D. Sy dah tekad masa tu. Ala kulli hal.. alhamdulillah fasi baik, memahami, dan luluskan sy.. hehe.. waktu sy call untuk tahu keputusan kursus induksi tu.. ketua fasi sy mengusik.. " Kalau saya maklumkan awak tak lulus mcm mana? " Sy jawab.. "saya kena angkut lagilah anak sy yang dua org tu en Wan" "Dukicita sy maklumkan awak telah lulus" sy jawab balik.. "ooo.. alhamdulillah, En Wan kene belanja sy lah lepas ni"

Sehinggalah waktu ini.. sekali lg sy dalam dilema... mcm mana sy selepas ini.. hidup perlu diteruskan.. dan perlu diusahakan yg terbaik..